Uwaga!

Blog zawiera treści nie odpowiednie dla osób małoletnich i homofobów. Jeśli jesteś taką osoba, opuść to miejsce.
Wchodzisz i czytasz na własną odpowiedzialność.

piątek, 7 marca 2014

Rozdział 2 - Rekrutacja


Obudziłem się koło południa. Poprzedniego wieczora sam obskoczyłem sporą butelkę taniego wina, którego pochodzenia w obecnej chwili nie jestem tak do końca pewien. Miałem potwornego doła, a teraz mam kaca z rodzaju tych bardziej morderczych. Kilka wcześniejszych dni było mieszanką beznadziejności, ignorancji, kretynizmu i braku dobrych intencji. Jednym słowem szukanie pracy jest znacznie trudniejsze niż podejrzewałem. Wysłałem stertę CV przez internet w odpowiedzi na liczne ogłoszenia. Dwa razy oddzwonili i zaprosili mnie na rozmowę… potem żałowałem fatygi. Opcja pierwsza okazała się być call center, a ja nie mam zamiaru sprzedawać lodu na biegunie ani oszukiwać starszych ludzi obiecując urządzenia o „mocach” których mityczni bogowie mogliby im z powodzeniem pozazdrościć. To stoi w sprzeczności z moimi przekonaniami – odmówiłem mimo nachalnego zachowania rekruteki, która koniecznie chciała mnie zatrudnić z wyłącznie sobie znanych powodów, a których chyba wolę nie poznać. Opcja druga była równie ambitna, ogłoszenie wołało o pracownika biurowego, ale okazało się być jednak przykrywką dla naganiacza rasy call center.
Dziś sporo myślałem o spotkaniu w podziemiach szpitala i najeżonym blondynie. Czułem się zawiedziony, że nie powiodło mi się na żadnej płaszczyźnie i nawet nie miałem komu się pożalić, Marcus był cały czas zajęty i nie miał dla mnie czasu. Wiem to bo wysłałem mu kilkanaście smsów i w odpowiedzi uzyskałem dźwięczne echo. Mam mnóstwo e-znajomych na FB, ale rozmowa o pogodzie i wymiana komentarzy na temat ich „ciekawych” fotek nie była dla mnie kuszącą opcją. Potrzebowałem pocieszenia, czułem się zapomniany, samotny i nie spełniony ani zawodowo ani łóżkowo. Mój facet nadal był obrażony z nosem na kwintę i milczał jak grób. Ostatecznie dałem za wygraną i wybrałem jego numer w komórce. Czekałem, układając sobie w głowie „wykład” jaki mi z pewnością zaserwuje, inaczej nie byłby sobą w końcu to zawsze on był tym mądrzejszym a ja tym młodym i głupim. Jeden sygnał, drugi sygnał i rozłączone połączenie. Stwierdzam natychmiast, że to sieć nawala i podejmuję drugą próbę a potem cztery kolejne i wszystkie skończyły się w ten sam sposób. W końcu zniechęcony odkładam komórkę, której już ubyło 30% baterii.
Jestem zdruzgotany brakiem zainteresowania i zrozumienia ze strony innych ludzi, teraz czuję się jeszcze gorzej. Jest mi na tyle, źle, że sięgam po napoczętą już butelkę rumu, którą kiedyś tam dostałem. To mój trunek na ważne okazje, bo nie wiedzieć czemu zawsze wszystkim częstowanym smakował. Mnie zresztą również i za jego sprawą wieczorem jestem tak pijany, że ledwo stoję.
W czasie pijackiej leżanki dotarło do mnie, że jeśli czegoś nie zrobię to jutro będę ofiarą zmasowanego kacowego ataku terrorystycznego, który zakończy się kilkoma dniami nie wychodzenia z łóżka opatrzonymi etykietką tęgiego zgonu. Ostatecznie wolałbym z niego nie wychodzić z innego powodu, gdzieś przynajmniej taka myśl mi świtała. Około 19:30 wtoczyłem się pod prysznic by chociaż trochę  wytrzeźwieć. W kabinie jedna drobna pomyłka otrzeźwiła mnie natychmiastowo. Wybrałem niebieski kurek i z radością odkręciłem na full…zimną wodę, która spadła na moje nagie, nagrzane ciało jak opakowanie igieł. Mój krzyk, a potem seria płonnych przekleństw z pewnością usłyszał cały blok. W pierwszej chwili myślałem, że dostanę zwału tak mi serce waliło w piersi z szoku. Po chwili jednak mi przeszło i już trochę „rozbudzony” zażyłem zwyczajnego, kulturalnego prysznica w ciepłej wodzie. Nawet skorzystałem z wonnego egzotycznego żelu jaki stał sobie na półeczce. Czyściutki i pachnący opuściłem zaparowaną łazienkę w owiniętym wokół pasa ręczniku. Mieszkam sam i nikogo nie zgorszy taki widok, nawet jeśli stracę gdzieś ręcznik po drodze. Nie bym był jakimś chudawym wymoczkiem, nawet mam się czym pochwalić, nikt nigdy nie narzekał na moje walory i atrybuty męskości – sam sobie posłodziłem i aż miło mi się zrobiło, poczułem się doceniony. Nagle zabrzmiał dzwonek do drzwi i przerwał moje osobiste fanfary pochwalne. W pierwszej chwili chciałem olać przybysza i zwyczajnie udać, że nie ma mnie w domu. Gość jednak nie dawał za wygraną i dobijał się coraz bardziej, choć zwiększające się nasilenie akcji mogło być tylko wytworem mojej szalenie wybujałej wyobraźni. Ostatecznie tak jak stałem otworzyłem drzwi, miałem zamiar się ubrać, albo przynajmniej narzucić szlafrok to ostatecznie nie zrobiłem ani jednego ani drugiego.
Przed drzwiami mojego nowego mieszkanka stał mężczyzna wyglądający dość zwyczajnie, nie narzucająco choć miałem wrażenie, że jego ubranie jest… przymałe m.in. w ramionach bo przez czarną koszulkę dokładnie było widać zarys mięśni brzucha i dwa sutki. Spojrzałem ostatecznie w twarz gościa, by nie wyjść na zboczeńca w ręczniku.
- Tak? – zacząłem bez wstępów układając dłonie na biodrach by przypadkiem byczek mi się do lokum nie władował.
- Pan Nathaniel W? – padło pytanie w odpowiedzi na które pokiwałem głową – Jestem Kazar, pracuję dla agencji aktorskiej Poziom-2 – wyjaśnił – Zostawił pan u nas swoje zgłoszenie i dostałem polecenie dokończenia z panem rekrutacji – dokończył służbowym tonem.
- Proszę wejść – stanąłem z boku by wpuścić Kazara do środka i zamknąłem za nim drzwi. – To znaczy, że mnie przyjęliście? – zapytałem prowadząc gościa do kuchni.
- Jeszcze nie zupełnie, musisz wypełnić jeszcze kilka rzeczy, wykonać badania i takie tam – powiedział mężczyzna siadając przy moim stole.
- Badania? Jakie? – powtórzyłem zakładając ręce na piersi i oparłem się pupą o blat szafki, nie usiadłem do stołu - Po co badania aktorowi? – to mi się wydało podejrzane, zmierzyłem go wzrokiem kontrolnie, niech wie, że nie jestem głupi i nie dam się wrobić.
- To czysta formalność – zapewnił – chodzi o możliwość pracy przy zmiennym oświetleniu i inne tego rodzaju rzeczy. Nie musisz się tym przejmować – zapewnił a ja właśnie zaskoczyłem, że przeszliśmy na „ty”, choć nie wiem kiedy.
- No dobra, pokaż co tam masz – powiedziałem dosiadając się, Kazar uśmiechnął się do mnie, a ja odpowiedziałem mu tym samym.
Wypełnienie sterty papierów zawierających najróżniejsze informacje i pytania zajęło mi prawie godzinę, zaznaczając, że nie poszedłem się przebrać tylko siedziałem w tym ręczniku aż wyschnąłem zupełnie i teraz zaczynało mi być chłodnawo. Kazar przeglądał uważnie wypisane przeze mnie dokumenty wskazując gdzie nie gdzie braki lub tłumacząc znaczenie paragrafów gdzie nie wpisałem wymaganej informacji. W końcu dobiliśmy targu i wszystko było załatwione, tak przynajmniej myślałem…
- Czyli to wszystko? Kiedy zaczynam? – byłem podekscytowany i już chciałem zacząć swoją nową przygodę w świecie kamer.
- Pozostała jeszcze jedna rzecz z tych formalnych… - Kazar wstał ze swojego miejsca i schował troskliwie dokumenty do swojej czarnej teczki.
- Przecież mówiłeś, że to koniec – oburzyłem się bo już bolał mnie nadgarstek od wypisywania odpowiedzi  w tych jego arkuszach. Sam też wstałem z miejsca i zasunąłem oba krzesła. Lubię porządek w swoim gniazdku.
- Uspokój się, to nie ma nic wspólnego z długopisami – obiecał i podszedł do mnie. Musnął dłonią moje ramię – Zimno ci, masz gęsią skórkę… - powiedział patrząc mi głęboko w oczy. Kazar nie był dla mnie zbyt atrakcyjny. To nie mój typ, taki napakowany o ciemnych włosach jak i ciemnej opalonej skórze jednak utonąłem w jego oczach w kolorze bursztynu. Oczarowały mnie zupełnie i nie protestowałem kiedy mój ręcznik gdzieś się zapodział. Zgarnął mnie do siebie drugim ramieniem i chciał mnie pocałować, ale obróciłem głowę w bok, nie chciałem by mnie całował, co on skwitował rozbawionym pomrukiem. Jęknąłem kiedy jego duża dłoń znalazła się na moim pośladku, a jego palce przemknęły po moim rowku nie zagłębiając się w niego.
- Czy to jest część waszej rekrutacji? – zapytałem odchylając głowę do tyły kiedy usta mężczyzny wykonały szlaczek na mojej szyi.
- Można tak to ująć – odpowiedział na moment przerywając czynność.
- C…co to znaczy? – zapytałem oddychając ciężko bo zaczynało mi się już robić gorąco z powodu naszych poczynań a może  i wcześniej wypitego alkoholu?
Nie odpowiedział, posadził mnie na blacie szafki i rozsunął uda. Patrzył tak na mnie, a ja zaróżowiłem się na twarzy. Przejechał językiem od mojego barku aż do piersi i ssał brodawkę przez chwilę, a potem zjechał jeszcze bardziej w dół. Jego język na moim podbrzuszu sprawił że naprężyłem się i wygiąłem w lekki łuk odrzucając głowę do tyłu. Rozsunąłem szerzej nogi wystawiając się na jego pieszczoty. Chciałem tego, chciałem by mnie brał. Mężczyzna ukląkł i wziął moją męskość w dłoń. Był bardzo sprawny, zacisnął dłoń i zaczął wykonywać stanowcze, ale nie nachalne ruchy w górę i w dół. Domagając się więcej, sam zacząłem uciskać, wykręcać i przyszczypywać palcami swoje sutki, które już stwardniały i były cudownie wrażliwe. Prąd rozkoszy przebiegł po całym moim nagim ciele, zapowiadający się gorący orgazm był tym czego mi brakowało. Pieścił mnie tak chwilę, a potem wziął go do ust. Zwinny język powiedział mi, że kochanek doskonale wie co robi i do czego to wszystko zmierza. Przygryzłem wargę i wydałem z siebie rozpalone westchnienie  zadowolenia. Było mi dobrze i już zmierzałem do szczęśliwego końca gdy niespodziewanie wszystko się skończyło. Spojrzałem w dół nie mile zaskoczony nagłym przerwaniem przyjemności. Kazar wstał i z uśmiechem ściągnął mnie z blatu i obrócił tyłem do siebie. Wypiąłem się, choć dopiero kiedy jego twarde przyrodzenie natarło na moje wejście skojarzyłem dość istotny fakt…
- … czekaj… żel… - jęknąłem obracając głowę w tył by spojrzeć na mężczyznę, ale kochanek się za bardzo tym nie przejął.
- Oj, przestań – uciął i zaczął się dobijać do mojej bramy swoim taranem. Próbowałem się uwolnić, ale w tej pozycji natarł na mnie mocniej i musiałem ramionami oprzeć się mocniej o blat. Pisnąłem bo to zabolało i zapowiadało się, że będzie jeszcze gorzej. Kazar zlitował się ostatecznie nade mną i wziął w dłoń moją męskość, zaczął ją energicznie masować. Pod wpływem jego działań rozluźniałem się nieco i kiedy zaczął we mnie wchodzić było już średnio, ale po kilku kolejnych pchnięciach byłem po prostu zachwycony. Zabrudziłem mu dłoń na oznakę zadowolenia, kiedy osiągnąłem szczyt jęcząc jak gwiazdka porno. Kazar okazał się być dużym, twardym i niebiańsko pulsującym kochankiem. Czułem go w sobie i na sobie, było mi bosko.
- Mocniej! M… mocniej…- Jęczałem głośno, zwisało mi czy sąsiedzi usłyszą. Niech wiedzą jak brzmi prawdziwa rozkosz, kiedy zaspokaja się wyposzczoną dziurkę. Stawiałem mu opór by brał mnie mocniej co odbierał bez błędnie, jego obie dłonie już znajdowały się na moich biodrach by trzymać je w ryzach. Szafka na której się wspierałem obijała się o ścianę kiedy jego biodra dobijały do moich pośladków.
- …tak, oh…- przygryzłem wargę by się trochę uciszyć. Czułem się jak w dobrym pornosie z mokrym orgazmowym zakończeniem. Wystrzelił we mnie z gardłowym, triumfalnym „ah” zdobywcy. Nie wyszedł od razu, poświęcił chwilę na rozprowadzenie swojego nasienia, które teraz było moje.
Po zakończonym akcie zapytał o łazienkę, spędził w niej dłuższą chwilę. On na dobrą sprawę nawet się nie rozebrał. Jedynie spuścił spodnie i wydobył swojego twardziela. Musiałem przyznać, że mężczyzna wykonał swoją robotę naprawdę wzorowo. Pierwszy raz od bardzo dawna miałem za sobą naprawdę udany sex. To było porządne rżnięcie jakiego mi tak bardzo brakowało w moim nudnawym życiu erotycznym. Co by nie mówić, Kazar jest znacznie większy niż mój Rafi… Mina trochę mi zrzedła bo właśnie dotarło do mnie,  że zdradziłem swojego faceta. Długo nie dane było mi się nad tym zastanawiać bo rekruter wrócił z łazienki w stanie idealnym, wyglądał jakby nic nie zaszło.
- Czy rekrutacja zawsze tak wygląda? – zapytałem patrząc na mężczyznę.
- Zaczynasz od poniedziałku, przyjdź na 7 do biura, pamiętaj o wykonaniu tych badań i przyniesieniu wyników.- wyliczył i uśmiechnął się.
- Ok, ok to do poniedziałku? – zapytałem z nadzieją, bo chętnie jeszcze raz nadziałbym się na jego okazałego drągala. Złapałem się na tym, że mówiłem mu do krocza. Mężczyzna zaśmiał się, z pewnością to zauważył.
- Być może – odparł – Nie musisz mnie odprowadzać. Cześć – pożegnał się po czym wyszedł, a po chwili trzasnęły drzwi. Westchnąłem rozmarzony – Wielki – uśmiechnąłem się do siebie zadowolony.Kto by pomyślał, że rekruter może tak doskonale poprawić nastrój? 
          Zadowolony podreptałem do łazienki by się ponownie umyć. Musiałem wziąć długą kąpiel z bąbelkami by móc dalej rozpamiętywać boski sex z obcym facetem. Trzeba potem pamiętać by dokładnie umyć blat i podłogę w kuchni bo trochę tam  z Kazarem nabrudziliśmy, ale to potem…

24 komentarze:

  1. Ojoj az się zarumieniłam, już wiem czemu taka przerwa na DA xD

    Ale wybaczam \, bo jest coś mocniejszego ^////^

    Zabawne i sympatyczne...czekam na rozwój wydarzeń :D

    Pozdrawiam Nuerha- Desu

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ma być ostro w końcu to yaoi :P A będzie jeszcze lepiej :D

      Usuń
    2. Nuerha-Desu:

      I fajno, będę sledzić losy dalej :D

      Usuń
  2. Bardzo ciekawa historia i już zżera mnie ciekawość co się stanie w ten poniedziałek.!
    Mam nadzieję, że nie będziesz kazał nam długo czekać:)
    Rozdział bardzo mi się podobał. :)
    Szybki numerek z nieznajomym? Brzmi podniecająco ;)
    Maru;3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Długość czekania zależny od od mojej weny XD Można zostawiać namiary/bloga to będę informować ^^

      Usuń
  3. Trzeba przyznac, że naprawde dobrze sie przy tym bawiłam. Nie ma co, teksty głównego bohatera są zajebiste. Udał ci sie ten rozdział. Warto było poczekac.

    OdpowiedzUsuń
  4. Nie no, ja jestem pod wrażeniem twoich umiejętności pisarskich! Wszystko jest tak zgrabnie i płynnie napisane, że ten gorący fragment był o wiele bardziej... stymulujący.
    Będę tutaj od dzisiaj stałą bywalczynią, a tobie dziękuje za informacje. Niemniej jednak zapraszam do siebie: http://hp-opowiadanie-yaoi.blogspot.com/
    Pozdrawiam i weny!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zapraszam, wszyscy czytelnicy są mile widziani ;) Fajnie, że "scenka" przypadła Ci do gustu ^^ Staram się jak mogę by nie wiało nudą.

      Usuń
  5. No rozdział naprawdę świetny (^-~). Twój bohater doświadczył ciekawej rekrutacji i już nie mogę się doczekać co będzie dalej. Piszę trochę później, ale jestem na wyjeździe i mam ograniczony dostęp do komputera.
    Tak z innej beczki, nieco się utożsamiam z głównym bohaterem, bo jestem w podobnej sytuacji, czyli szukam pracy. Cholernie ciężko ją znaleźć he he. No cóż trzymam za niego kciuki i życzę Ci dużo weny.
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Fajnie, że się podoba bo ktoś mi tam zaznaczył na dole, że jest nudne O.o'
      Też szukam pracy, to ten etap X_x, ale nie mam szpitala w okolicy który miałby podziemne piętra... ;)

      Usuń
  6. Trafiłam na chwilę przypadkiem, zostanę na pewno na dłużej! Ja lubię takie szybkie akcje prowadzące do jednego. Ach, aż się cieplej zrobiło. Żeby już w drugim rozdziale było tak gorąco, to mi się podoba! Fabuła (mało mogę powiedzieć po dwóch rozdziałach, ale będę w tym temacie optymistką) zapowiada też się całkiem ciekawie :)
    Nie będę oczywiście Ci wytykać błędów ani językowych, ani ortograficznych, ani jakichkolwiek, bo ktoś lepszy ode mnie już to zrobił. Trochę to zabierało przyjemność z czytania, ale tylko trochę ;) Zresztą ja też geniuszem pisania nie jestem, więc rozumiem to z całego serca. Ale rzeczywiście te opisy mogłabyś dodać, nie muszą być długie, poetyckie, czy rozbudowane, ale tak bym mogła sobie mniej więcej wyobrazić tą całą sytuację i osoby. No, to był taki największy problem, ale ogólnie miło i szybko się czytało taką samą akcję :3 Zapewniam, że będę z uwagę śledzić to opowiadanie :D

    Pozdrawiam i weny życzę,
    Apocalypse

    PS. Zapraszam również do mnie, może Cię zaciekawi :3
    just-existence.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nawet nie masz pojęcia jak bardzo cieszą mnie takie komentarze. One dają mi chęć do pisania :) Alfą i omegą nie jestem i błędy są siłą rzeczy, ale walczę z nimi XD
      Pozwoliłam sobie dodać na liście twojego bloga :)

      Usuń
  7. Ten rozdział czytało mi się dużo lepiej niż poprzedni. Był bardziej dopracowany, tak mi się wydaje. No i tym razem, nie miałam wrażenia, że bohater jest z roboto-podobnych, jak pisałam wcześniej ;p Jeśli tak szybko będziesz się rozwijać, to wróżę świetlaną przyszłość. Dodam sobie twojego bloga do linków, żeby go nigdzie nie zawieruszyć :)
    Dużo weny ^^
    http://chotto-matte-ne-bun.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  8. jak dla mnie świetne, czekam na nastepne i życze dużo weny! :)

    /K.

    OdpowiedzUsuń
  9. Szybko przyszedł czas na seks. Nie to, żeby mi to przeszkadzało, chociaż co za dużo to nie zdrowo niby, ale nie czepiam się. I widać, że wiesz co znaczy słowo "ostro". Mi tam się wszystko podoba. Na razie. I będe tu zaglądać.
    A takie pytanie... Jesteś chłopakiem?
    Weny ;)
    Anelka

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To jest dopiero wstęp do "ostrego", bo tu się za wiele jak na razie nie dzieje...'XD
      Na potrzeby bloga jestem chłopakiem ;)

      Usuń
  10. Witam,
    ciekawe czy spotka jeszcze Kzara, rekrutacja jest niezwykła, czy mi się wydaje czy jego Rafi odrzucał połączenia, jak tak to nie ma co się nim przejmować...
    Dużo weny życzę Tobie...
    Pozdrawiam serdecznie Basia

    OdpowiedzUsuń
  11. Zdradził go i czuje się z tym bosko..? Ja bym się czuł koszmarnie..:/
    Ciekawe co będzie w poniedziałek, albo mam takie wrażenie ze to jakiś spisek ... taki chwyt ' wierności na odległość '.
    Ale momenty z seksem cudowne. *_#
    Pozdrawiam.
    Dominik. :*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Siemka! Fajnie, że się podoba. Polecam jednak zajrzenie do pozostałych rozdziałów - tak się więcej wyjaśnia. Proszę nie oceniać mnie zbyt ostro po początkach ;)

      Usuń
  12. Hej,
    rozdział fantastyczny, ta rekrutacja jest ciekawa, czy mi się wydaje, czy naprawdę Rafi odrzuca jego połaczenia? jak tak to nie ma co się nim przejmowac... no i spotkamy jeszcze Kazara? spodobała mimsię jego postać...
    Dużo weny życzę...
    Pozdrawiam serdecznie Iza

    OdpowiedzUsuń
  13. Hej,
    och tak rozdział jest fantastyczny, ta rekrutacja jest bardzo ciekawa, czy mi się tak tylko wydaje, czy naprawdę Rafi odrzuca jego połaczenia? jak tak jest to nie ma co się nim przejmować... spotkamy jeszcze Kazara? spodobała mimsię jego postać...
    Dużo weny życzę...
    Pozdrawiam serdecznie Aga

    OdpowiedzUsuń